บริเวณสันเขาซึ่งปกคลุมไปด้วยดงไม้ไผ่รวก ถัดไปเป็นไร่ข้าวของชาวกระเหรี่ยง ซึ่งตอนนี้ไม่เหลือต้นข้าวอยู่ในไร่แล้ว จะมองเห็นก็เพียงแต่ต้นแห้งที่ล้มระเนระนาดกระจัดกระจายอยู่ทั่วไป ข้าพเจ้าพยายามเดินเบี่ยงออกไปตามช่องกอไผ่รวก บางแห่งก็ขึ้นหนาแน่นจนต้องคลานกับพื้นดิน
ปากถ้ำมีกอเถาวัลย์ขึ้นอยู่หนาแน่น เมื่อเดินถึงถ้ำเม่นแล้วไอเย็นจากถ้ำก็สัมผัสใบหน้าทันที พร้อมกับกลิ่นมูลค้างคาว ทางลงไปในถ้ำนั้นลาดยาวเป็นแนวดิ่งในถ้ำมีหินหลายๆ ชั้น ที่สามาถ ไต่ขึ้นไปได้ไม่ยากนัก บนพื้นดินมีร่องรอยการขุดคุ๋ยหาของมีค่าของนักแสวงหาสมบัติ ซึ่งยังคงปรากฎเศษหม้อดิน และของอื่นๆ อีกอยู่ทั่ว ถ้ำนี้ไม่กว้างมากนัก ทางเข้าไปก็จะแคบลงเรื่อยๆ ในแนวเฉียง ผมเคยพยายามคลานเข้าไปครั้งหนึ่ง (ไม่ได้คลานเข้าไปหาทองนะ) จนกระทั่งไปเจอคราบงูขนาดใหญ่ เลยรีบเผ่นออกมาเสียก่อน ถ้ำแห่งนี้ทุกวันพระมักจะมีคนได้ยินเสียงระนาด ดนตรีไทยอยู่บ่อยครั้ง หรือไม่บางคนบอกว่าเห็นแสงไฟกลมๆ เหมือนลูกแก้วลอยอยู่บริเวณนั้น
ผมเองเคยไปนอนฟังมาหลายหนเพื่อจะพิสูจณ์ แต่ก็ไม่เคยได้ยินอะไรกับเขาซักกะทีก็เลยไม่เชื่อมาจนทุกวันนี้ มีครั้งหนึ่งเหมือนกันที่ทำให้ผมต้อง งงเป็นไก่ตาแตก คือตอนที่ผมกับเพื่อนคนหนึ่งซึ่งกลับมาจากเที่ยวป่า พวกเราเดินผ่านบริเวณถ้ำเม่นไป ประมาณ 300-400 เมตรแล้วเห็นจะได้ ขณะนั้นเวลาประมาณซักเที่ยงคืน และเป็นคืนเดือนหงาย ซึ่งได้บรรยากาศขนลุกพิลึก ระหว่างที่พวกเรากำลังเดินคุยกันนั่นเอง ได้มีแสงไฟสว่างว๊าบจนทำให้ผมตัวชาไปพักหนึ่งและไฟนั้นก็ดับลง เสียงนกปรดก และนกต่างๆ ร้องกันระงม (ปกตินกพวกนี้จะไม่ร้องกลางคืน ยกเว้นพวกนกที่หากินกลางคืนเช่น นกฮูก,นกเค้าแมว,นกตบยุง) ทั้งๆที่ตอนนั้นเป็นเที่ยงคืน ผมกับเพื่อนมองหน้ากันไม่กล้าพูดอะไร แต่พอห่างจากนั่นมาไกลและมันก็ถามผมว่าแสงอะไรวะ ผมก็เลยตอบมันไปชุ่ยๆ “สงสัยจะเป้นสะเก็ดดาวตกละมั้ง” แต่ในใจผมก็ยังคิดอยู่ตลอดว่าแสงนั้นคืออะไร ? จะว่าสะเก็ดดาวก็อาจจะเป็นไปได้ แต่ถ้าเสก็ดดาวก็คงจะใหญ่น่าดู ถ้าใครรู้หรือเคยเห็นแบบผม ก็บอกกันมั่งนะอยากรู้ คือบอกว่าแสงนั่นสว่างมากๆ จนแสบตาและก็ตัวชาขยับไม่ได้ไปพักหนึ่งจริงๆ
ส่วนถ้ำงูหลามนั้นอยู่ใกล้ๆ กับถ้ำเม่น ซึ่งอยู่ทางซ้ายมือเยื้องขึ้นไปหน่อย ถ้ำนี้แทบดูไม่ออกเลยว่าเป็นถ้ำ ทางลงนั้นแคบจนต้องยัดตัวลงไป แต่พอลงไปแล้วข้างในจะกว้างขนาดปลูกบ้านได้ถึง 4-5 หลัง ถ้ำนี้ผมยังไม่รู้รายละเอียดมากนัก เพราะยังไม่เคยลงไปสำรวจด้วยตัวเองเลยซักที เคยไปดูปากทางเข้าหลายหนแล้ว ซึ่งต้องใช้เชือกโรยตัวลงไป แต่ก็ปอดแหกทุกที คราวหน้าจะไปสำรวจแน่นอนครับ แล้วจะมาเล่าให้กันฟัง (ถ้ามีชีวิตรอดกลับมานะ)