ก่อ
นจะถึงถ้ำธารลอดประมาณ 400 เมตร ด้านซ้ายมือขาไป จะมีทางแยกไปที่ทำการอุทยานแห่งชาติเขากำแพง ซึ่งทางเส้นนี้ จะถูกตัดไปจนถึงสไลเดอร์หิน แต่ก็ยังมีอีกเส้นทางหนึ่งที่สามารถไปถึงสไลเดอร์ได้เหมือนกัน โดยเมื่อเดินไปถึงที่ทำการเขากำแพง ต้องข้ามลำห้วยไปยังอีกฝั่งหนึ่ง จะมองเห็นหมู่บ้านชาวกระเหรี่ยงห้วยแห้งติดใกล้ๆกับที่ทำการนั่นเอง
ระยะเส้นทางไปถึงสไลเดอร์ประมาณ 2 กม. (เดาเอาเองนะ) สภาพสองข้างทางจะมีลำห้วยสายเล็กๆ 
ให้เดินข้ามหลายแห่ง แต่ถ้าไปหน้าแล้งน้ำจะแห้งเป็นช่วงๆ ต้นไม้ที่พบได้มากจะเป็นไผ่นวล ไผ่รวก ไผ่หนาม มะไฟป่า คอแรน หรือลิ้นจี่ป่า มะม่วงป่า หว้า ไข่เน่า มะค่าโมง ฯลฯ ป่าแถบนี้ถือได้ว่าเป็นแหล่งที่มีผลไม้ป่าที่เรากินได้เยอะที่สุด เมื่อก่อนผมอยู่ที่นั่นช่วงประมาณปลายๆ เดือนเมษายน ถึงพฤศภาคม ผมกับเพื่อนๆ มักจะไปหาเก็บมะไฟป่า และลิ้นจี่ป่ามากินกัน พวกเราขึ้นไปนั่งกินบนต้นกันอย่าง สนุกสนาน แต่มาเดี๋ยวนี้ช่วงเวลา 4-5 ปีที่ผ่านมา มีคนต่างถิ่นเข้ามาโค่นเอามะไฟไปขายเป็นจำนวนมาก บางทีถึงขนาดตัดต้น เลย ทำให้ปีต่อๆ ไปไม่มีลูก สัตว์ป่าหลายๆ ชนิดก็หายไปด้วย แย่จริงๆๆ
พอถึงทางแยก
เข้าสไลเดอร์จะมีป้ายเขียนบอกให้เดินไปตามทางเล็กๆ ในดงไผ่รวก แถวนี้อาจจะได้เห็นเก้งก็ได้ถ้าดวงดี เพราะจะมีต้นมะขามป้อมอยู่หลายต้นอันเป็นอาหารอันโอชะของเก้งเลยทีเดียว พ้นจากป่าไผ่รวกก็จะเป็นลานหินกว้างๆ มองเห็นสายน้ำที่ไหลไปตามซอกหิน 2 ชั้น และชั้นที่ 2 จะมีแอ่งน้ำลึกขนาดครึ่งตัว พอที่จะเล่นได้คลาย ร้อนได้บ้าง นี่แหละ “สไลเดอร์” รอบๆ ลำห้วยปกคลุมไปด้วยป่าไผ่นวล และไผ่รวก จะมีไทรหิน อยู่ข้างๆ กับสไลเดอร์ต้นหนึ่งจะเห็นกางเกงเก่าๆ หลายๆ ตัว นั่นก็เป็นส่วนหนึ่งของคนที่ มาเล่นสไลเดอร์และเอากางเกงมาทิ้งใจกลางป่า ก็ก้นขาด เป็นแถวๆ อย่างไรก็หากางเกงหนาๆ หน่อยถ้าจะเล่น สไลเดอร์แห่งนี้ ขนาดกางเกงยีนยังขาดเลย (แล้วจะใช้กาง เกงอะไรละหว่า…) ว่าแล้วก็มาแก้ผ้ากัน (เฮ้ย! ไม่ใช่เปลี่ยน ผ้าตะหาก ปล อย่าคิดว่าผมโรคจิตนะ)
วิธีการเล่นก็ไม่อยาก ถ้ามีน้ำเยอะไหลซู่ซ่า ก็ไปนั่งไหลมาจากชั้น ที่หนึ่ง ถ้าเบรกไม่อยู่ก็จะกระเด็งไปชั้นที่ 2 โดยอัตโนมัติ แต่ถ้าไปช่วงน้ำน้อยก็จะต้องนั่งบนชั้นที่ 1 กั้นน้ำไว้ซักพัก แ
ละปล่อยให้ไหล ไปกับเรา ถ้ากั้นได้เยอะก็จะกระเด้งไปชั้นที่ 2 เองเหมือนกัน อย่างไรก็ลองไปเล่นได้ด้วยตนเองละกันครับ จะรู้ว่าสนุก และที่สำคัญ ควรเล่นด้วยความระมัดระวัง อย่างพาดโผน (เราเตือนคุณแล้ว) เพราะหินล้วนๆ นะครับ ไม่ใช่พลาสติก และอีกอย่างอย่าทิ้งขยะ หรือเศษวัสดุอะไรที่นี่ ให้ป่าได้เป็นป่าเถอะครับ เมื่อก่อนมีไอ้พวกโรคจิตเอาเศษขวดแตกไปทิ้งที่แอ่งน้ำตรงชั้นที่ 2 เพื่อนผมโดน ไปขาเหวอะหวะเลยทีเดียว ผมก็งมเอาทิ้งไปแล้ว ไปเล่นคราวหลังๆ ก็ไม่เจอ ก็ตรวจสอบดูดีๆก่อนเล่นแล้วกันครับ อะแล้วเกือบลืม ทางไปที่นั่นตลอดทางไม่มีร้านค้านะ
ปล. บทความเก่าเขียนในช่วงปี 2544